با انتشار تازه‌ترین فهرست قیمت میوه در میدان‌ها که اتحادیه فروشندگان میوه و تره‌بار تهران، دوشنبه ۱۳ شهریور (۴ سپتامبر)، اعلام کرد، به نظر می‌رسد که هرچند تابستان به انتها رسیده، قیمت‌ها در این بازار کاهش نیافته است.

گرانی میوه‌های تابستانی باعث شده است که یخچال‌های اکثر شهروندان ایران، امسال کمتر با رنگ‌های زیبای این فصل آراسته شوند.

بر اساس آخرین قیمت‌ مصوب اعلام‌شده در بازار میوه، انگورعسگری هر کیلو ۳۰ هزار تومان، انگور قرمز بی‌دانه هر کیلو‌ ۴۰ هزار تومان، انجیر سیاه هر کیلو ۴۰ هزار تومان،  سیب گلاب هر کیلو ۴۰ هزار تومان، شلیل هر کیلو ۴۵ هزار تومان، گلابی بیروتی هر کیلو ۸۰ هزار تومان، آلو هر کیلو ۴۰ هزار تومان، انجیر سیاه کیلویی ۴۵ هزار تومان، هلوانجیری هر کیلو ۴۵ هزار تومان، موز کیلویی ۶۵ هزار تومان و آناناس هر کیلو ۱۲۵ هزار تومان به فروش برسد.

این قیمت‌ها صرفا مختص فروش میوه در میدان‌ها است و شهروندان با رجوع به مغازه‌های سطح شهر، با افزایش ۳۵ درصدی و گاه تا ۵۰ درصدی قیمت‌ها مواجه‌اند که موجب می‌شود تهیه میوه برای اکثر اقشار جامعه ناممکن باشد.

نوسان قیمت میوه نیز در نقاط مختلف تهران شدید است. با بررسی فروشگاه‌های آنلاین یا صفحات مجازی میوه‌فروشی‌های تهران، متوجه می‌شویم که قیمت میوه در نقاط مختلف، تفاوتی ۲۰ تا ۴۰ درصدی دارد.

از دیگر مواردی که در بازار فروش میوه توجه را به خود جلب می‌کند، تفاوت عرضه برخی میوه‌ها در مناطق مختلف شهر است. میوه‌های گران‌ و خاص فقط در برخی فروشگاه‌های مناطق مرفه‌نشین عرضه می‌شوند؛ از جمله آووکادوی هر دانه ۹۸ هزارتومانی تا شاتوت هر کیلو‌ ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزارتومانی، که خرید آن‌ها برای بسیاری از خانواده‌ها به رویا بدل شده است.

در این میان، برخی میوه‌ها نیز به ‌صورت دانه‌ای با قیمت‌های بالا فروخته می‌شوند و بسیاری از آن‌ها حتی در فروشگاه‌های سطح شهر عرضه نمی‌شوند و فقط از طریق برخی فروشگاه‌های آنلاین می‌توان سفارش داد. این موضوع نشان‌دهنده شکاف عمیق معیشتی در ایران است.

برخی خانواده‌های ایرانی حتی میوه‌هایی مانند سیب، انجیر، گلابی و خیار را نیز ناچارند دانه‌ای بخرند و از سوی دیگر، افرادی هم به تهیه میوه‌هایی علاقه‌مندند که نامشان برای بخش بزرگی از جامعه ایران ناآشنا است.

میوه اژدها یا «دراگون فروت»، «رزبری» (شبیه و هم‌خانواده تمشک) و «بلوبری» (زغال‌اخته آبی) از جمله میوه‌هایی‌اند که این روزها حتی فروشندگان این اقلام در فروشگاه‌های اینترنتی، قیمتشان را به تماس مشتری منوط می‌کنند. اما با توجه ‌به قیمت‌های اعلام‌شده در ۱۴۰۱ که از «پاپایا» (از میوه‌های استوایی و بومی مناطق حاره‌ای آمریکا و مکزیک - هم‌خانواده خربزه‌درختیان) ۳۰۰ هزارتومانی تا بلوبری یک‌میلیون‌تومانی را شامل می‌شود،  به نظر می‌رسد که در ۱۴۰۲ نیز این ارقام افزایشی ۳۰ تا ۵۰ درصدی داشته‌اند.

خبرگزاری فارس، نزدیک به سپاه پاسداران، در گزارشی از میدان‌های میوه تهران، مدعی شده است که میوه‌فروشی‌ها، دلالان را مهم‌ترین عامل گرانی می‌دانند.

به گفته یکی از کارگران بازار میوه تهران، برخی میوه‌ها در عرض چند ساعت، چند بار میان دلالان دست‌به‌دست می‌شود و از این طریق، قیمت نهایی برای مصرف‌کننده افزایش می‌یابد‌.

بنا به این گزارش، غرفه‌داران نیز معتقدند که دلالان از باغ تا محل عرضه، قیمت میوه را گاه تا ۱۰ برابر افزایش می‌دهند که نتیجه آن نارضایتی باغدار و خریدار است.

مغازه‌داران سطح شهر نیز تاکید دارند که افزایش نجومی اجاره و هزینه‌های جاری، مانند آب و برق و حقوق کارگران و ضرر ناشی از دورریز میوه‌، موجب شده است که فروشندگان هزینه‌های جاری خود را بر قیمت خرید سرشکن کنند و این روند، تفاوت معناداری در قیمت میوه میان میدان‌ها و مغازه‌های سطح شهر ایجاد می‌کند.

برخی کارشناسان، خشکسالی سال‌های اخیر را نیز عامل دیگر کاهش تولید میوه و به‌تبع آن، افزایش قیمت اقلام می‌دانند. این عامل نیز در کنار مسئله تفاوت قیمت خرید از باغدار تا عرضه، صرفه اقتصادی تولید را برای بسیاری از باغداران از بین برده است. در نتیجه، بسیاری از آنان ترجیح می‌دهند راهی برای تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی و باغ‌های خود بیابند که می‌تواند در آینده به بحرانی جدی در کشور بدل شود.

هرچند هنوز آمارهای رسمی از میزان مصرف میوه خانوارها در ۱۴۰۲ منتشر نشده است، مرداد ۱۴۰۱، رئیس اتحادیه بارفروشان از کاهش قدرت خرید مردم خبر داده و گفته بود که مشکلات اقتصادی، مصرف میوه را در کشور را در قیاس با سال‌های قبل، تا ۵۰ درصد کاهش داده است. با توجه ‌به گرانی مجدد میوه در ۱۴۰۲، بی‌تردید این میزان بازهم روندی نزولی داشته است تا جامعه پزشکی نیز بار دیگر درباره تبعات کاهش مصرف میوه در جامعه هشدار دهد.